In Duitsland, een land waar 28 miljoen mensen een migratieachtergrond hebben (en ongeveer 60 miljoen stemgerechtigd zijn), is migratie een heet onderwerp tijdens de verkiezingscampagne. In dit opzicht willen verschillende partijen beleidsvoorstellen doen die een aanzienlijke impact op de hele Europese Unie kunnen hebben.
Permanente Grenscontroles – Het Merz-plan
De kandidaat voor kanselier van de Christendemocratische Unie (CDU), Friedrich Merz, wil een aantal beleidsmaatregelen doorvoeren, waaronder deze. Hij heeft de beste kans om de volgende Duitse regering te vormen en staat momenteel aan de leiding in de peilingen.
Hij slaagde erin een motie in het parlement eerder dit jaar goedgekeurd te krijgen die opriep tot de uitzetting van migranten uit Duitse grenzen, dankzij de steun van de extreemrechtse Alternative für Deutschland (AfD) en de liberale Vrije Democraten (FDP).
Men geloofde dat Merz’ bereidheid om met de AfD samen te werken een taboe schond en de “firewall” tussen de extreemrechtse en de reguliere Duitse politieke partijen in gevaar bracht. Duitsland zag wijdverspreide protesten als reactie op de actie. Echter, Merz’ ambities zouden heel Europa kunnen beïnvloeden als hij tot kanselier wordt gekozen.
Artikel 72 van het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie (VWEU) was het onderwerp van Merz’ suggesties. Om redenen van nationale veiligheid, zoals het uitroepen van een noodtoestand, staat het verdrag lidstaten toe af te wijken van hun verplichtingen onder het Gemeenschappelijk Europees Asielstelsel (CEAS).
Vorig jaar zomer bracht Merz dit punt naar voren in zijn motie, waarin wordt gesteld dat de Duitse regering de “plicht” heeft om prioriteit te geven aan “nationale wetgeving als Europese regelgeving niet functioneert.”
Duitse partijen zijn verenigd tegen immigratie
Verschillende restrictieve migratiebeleid worden voorgesteld door de politieke partijen van Duitsland. De extreemrechtse AfD dringt aan op een controversieel remigratiebeleid, terwijl de centrumlinkse partijen en de Groenen maatregelen steunen zoals het beëindigen van vluchtelingenuitkeringen en het onderhandelen over uitzettingsakkoorden.
Om irreguliere migratie te verminderen, hebben de socialisten en groenen strenge maatregelen voorgesteld, zoals het beëindigen van asielvoordelen voor degenen die Duitsland binnenkomen via een ander EU-land en het sluiten van repatriëringsovereenkomsten met niet-EU-landen om deportaties te versnellen. Alle afgewezen asielzoekers zullen hun uitkeringen zien verminderen, volgens de bedrijfsvriendelijke FDP.
Olaf Scholz, de zittende kanselier en de leidende kandidaat voor de SPD, is tegen “grenssluitingen en algemene toegang weigeren aan interne grenzen.”
De Groenen steunen de mogelijkheid voor asielzoekers om hun claims individueel te laten beoordelen en zijn tegen permanente grensbarrières. “Systematische interne grenscontroles en de weigering van toegang tot asielzoekers aan de grenzen” zijn onaanvaardbaar, volgens de Linkse Partij.
De AfD roept op tot nog strengere grenscontroles die vluchtelingen zouden afschrikken om via andere EU-landen Duitsland binnen te komen. Terwijl hun claims worden beoordeeld, willen ze asielzoekers aan de grens vasthouden. Naast het verzet tegen uitgebreide cameratoezicht in openbare ruimtes en het verzet tegen gegevensbewaring en webzoekopdrachten, streeft de AfD ernaar de recente messenverboden te herroepen.
De BSW, de partij van Sara Wagenknecht, heeft geprofiteerd van het toenemende geloof dat vluchtelingen de grootste economie van Europa overbelasten, net als de AfD.
De AfD wil het Europese rechtssysteem volledig afschaffen en vertrouwen op de Duitse federale politie als grensautoriteit, terwijl de FDP voorstander is van een proefperiode voor het afsluiten van toegang bij de Duitse buitengrenzen.
De Behoefte aan een Migrantenarbeidskracht
Het wordt verwacht dat het immigratiebeleid van het land naar rechts zal verschuiven.
“Echter, alle grote partijen – met uitzondering van de populistisch rechtse – zijn het erover eens dat je migratie nodig hebt voor de Duitse arbeidsmarkt,” zei Lukas Rudolph, hoogleraar politiek gedrag aan de Universiteit van Konstanz.
Met de extreemrechtse partijen nog steeds niet aan de macht, wordt verwacht dat het Duitse immigratiebeleid onder een coalitieregering zal blijven veranderen, mogelijk met een focus op strengere grenscontroles en de regulering van externe grenzen.
“Duitsland heeft waardevolle inzichten opgedaan uit zijn ervaringen met het integreren van diverse culturen,” zei Manes Weisskircher van het Instituut voor Politieke Wetenschappen van de Universiteit van Dresden. Sommige immigrantengemeenschappen hebben zich succesvol geïntegreerd in de arbeidsmarkt, wat de noodzaak van sterke integratiestrategieën benadrukt. Dit zijn overheidsinitiatieven met betrekking tot huisvesting en onderwijs.
Door middel van een afschrikkingstrategie hoopt Duitsland het aantal nieuwkomers te verlagen; echter, eventuele aanpassingen aan het migratiebeleid vereisen samenwerking met Europese buren, vooral als het gaat om de verdeling van asielzoekers.
