Chinese individuen zijn momenteel “afwezig van het immigratiedebat.” Hoewel ze in de minderheid zijn, groeit hun aantal.
Hoewel de Duitse kiezers deze week bij de verkiezingen overwegend anti-immigratiebeleid steunden, waarbij de extreemrechtse Alternative für Deutschland (AfD) als tweede eindigde. Echter, de nieuwe generatie immigranten bidt in stilte dat de huidige omwenteling van de liberale democratie hun hoop op veiligheid niet tenietdoet.
Gemengde Reacties op de Chinese Vluchtelingen
Ze doorkruisten de gevaarlijke, ijzige tocht via de Balkan bergen op weg naar Duitsland. Bosnië en Herzegovina zijn doorgaans waar ze Europa binnenkomen. Van daaruit reizen ze naar Kroatië en Slovenië voordat ze Duitsland bereiken.
In 2020 verdubbelde het aantal Chinese asielaanvragen in Duitsland meer dan in één jaar. Vier jaar later werden er in totaal 250.945 asielaanvragen in Duitsland ingediend, een daling van ongeveer 30 procent ten opzichte van 2023. Maar in dezelfde periode steeg het aantal Chinese aanvragen met meer dan 70 procent, tot meer dan 1.000.
Echter, hoewel Chinese migranten Duitsland als een vluchtelingenvriendelijk land beschouwen, lijken hun kansen op het verkrijgen van asiel laag te zijn. Bijna de helft van de Chinese asielaanvragers in Duitsland werd in 2024 afgewezen. Slechts ongeveer 5 procent van de Chinese asielaanvragers werd afgewezen, volgens de meest recente gegevens uit Frankrijk, een historisch conservatievere natie.
Echter, er is een onderscheid in wie de Duitse autoriteiten afwijzen: zij zijn veel meer accepterend tegenover aanvragers uit China’s historisch vervolgde minderheden, de Oeigoeren en Tibetanen. Volgens een recent rapport van het Duitse ministerie van Buitenlandse Zaken over asiel en deportatie in verband met China, dat aan Welt is gegeven, erkent de Duitse federale regering dat de situatie “aanzienlijk erger” is geworden voor minderheden en degenen die de controle van de Chinese Communistische Partij niet steunen.
In plaats van de volatiliteit en tastbare gevaren van oorlog, tonen de cijfers de onzekerheid over hoe om te gaan met dit nieuwe soort vluchteling: degenen die ontsnappen aan de tirannieke greep van de Chinese Communistische Partij.
Velen zullen zich misschien afvragen waarom iemand die in een land met een over het algemeen stabiele economie en een BBP per hoofd van de bevolking dat ongeveer gemiddeld is voor de wereld, zoveel risico’s zou nemen om ergens anders opnieuw te beginnen.
De Achtergrond van Chinese Migratie naar Duitsland
Aangedreven door Chinese handelaren en zeelieden ontstond Hamburgs Chinatown op Schmuckstraße in de St. Pauli-buurt in de jaren 1920. Tegen 1935 woonden er meer dan 1.800 Chinezen in Duitsland, een stijging van 43 in 1903, met aanzienlijke gemeenschappen in Hamburg en Berlijn.
De nazi-regering begon politieke rivalen te vervolgen, met name Chinezen die verbonden waren aan socialistische of communistische organisaties.
De “Chinesenaktion”, waarbij de Gestapo op 13 mei 1944 Schmuckstraße binnenviel en ongeveer 130 Chinezen arresteerde, markeerde het hoogtepunt van de vervolging. Velen van hen stierven toen ze in september naar het werkkamp Langer Morgen werden overgebracht.
Aan het einde van de Tweede Wereldoorlog verbleven er nog maar iets meer dan 30 Chinezen in Hamburg, wat de Chinese bevolking in Duitsland bijna had uitgeroeid. Echter, in de naoorlogse periode arriveerde er nieuwe Chinese immigratie. Tegen 1967 was de groep in West-Duitsland gegroeid tot 2.500 leden.
De Moeilijkheden Waarmee Chinese Gemeenschappen Worden Geconfronteerd
Chinatowns bestaan niet meer in Duitsland. Echter, door verbeterde handel en investeringen, evenals sterke Duitsland-China relaties, is de Chinese gemeenschap in de eenentwintigste eeuw dramatisch gegroeid. Het respectabele en redelijk geprijsde hoger onderwijssysteem van Duitsland heeft het tot een populaire keuze gemaakt voor Chinese studenten. Men gelooft dat er ongeveer 300.000 leden van de Chinese gemeenschap zijn, waaronder Chinese burgers en personen van Chinese afkomst. Het Rijn-Ruhr metropoolgebied, Hamburg, Berlijn, Frankfurt en München hebben de grootste concentraties van Chinese mensen.
Sommige steden hebben nauwe zakelijke en institutionele relaties met China ontwikkeld; Duisburg heeft zichzelf zelfs de “Chinastad” van Duitsland genoemd.
Duitse onderzoeksinstituten en universiteiten verwelkomen een groot aantal Chinese studenten. Echter, de toenemende geopolitieke spanningen tussen China en het Westen hebben onlangs invloed gehad op hoe het grote publiek Chinese studenten ziet.
Het is in verschillende gevallen duidelijk gebleken dat de Chinese overheid Chinese studenten die in Duitsland studeren nauwlettend in de gaten houdt en controleert. Contracten met de China Scholarship Council (CSC) binden veel studenten, waarbij trouw aan de Chinese overheid wordt vereist en acties worden ontmoedigd die de belangen van China in gevaar zouden kunnen brengen.
Begin jaren 2020 ontstond er in Duitsland een verhitte discussie over de mogelijke dreiging van Chinese studenten die zich aan spionage zouden bezighouden. Bijzonder worden studenten die CSC-beurzen ontvangen verdacht van spionage bij Duitse wetenschappelijke instituten. De Duitse Universiteitenconferentie heeft voorgesteld om de toelating van Chinese studenten met CSC-beurzen te verbieden als gevolg van deze verdenking.
Chinese studenten worden steeds verdachter in de huidige omgeving.
De identificatie van ongeautoriseerde Chinese “politiestations” die in Duitsland functioneren, verergerde het probleem verder.
Het smokkelen en verhandelen van Chinese staatsburgers naar Duitsland is een ander opmerkelijk hedendaags onderwerp. Een luxe smokkelring die welgestelde Chinezen tot 360.000 euro aanrekende om illegaal een verblijfsvergunning in Duitsland te verkrijgen, werd in 2024 onthuld door de autoriteiten. Bovendien heeft de COVID-19-pandemie xenofobie en vooroordelen jegens de Chinese minderheid in Duitsland verergerd, wat heeft geleid tot gevallen van fysieke en verbale geweld.
