De wijzigingswet migratie werd vrijdag aangenomen. Het trio wetsvoorstellen, dat op 7 november werd ingediend door de Australische minister van Binnenlandse Zaken Tony Burke, stelt voor om niet-burgers uit het land te verwijderen, inclusief de betaling aan derde landen om dit te doen en de oprichting van autoriteiten om mobiele telefoons in beslag te nemen terwijl ze in hechtenis zijn.
Volgens The Guardian stemde de coalitie er woensdag mee in om alle drie de omstreden migratiewetten van de Albanese regering goed te keuren. De wet zal de regering in staat stellen om strengere controles uit te voeren op aanvragen voor beschermingsvisa en beperkte bescherming te bieden tegen nieuwe bevoegdheden om reizigers uit hele landen te verbannen.
De schaduwministers van Binnenlandse Zaken en Immigratie, James Paterson, hebben de Albanese regering opgeroepen om “transparant” te zijn over welke landen mogelijk betaald worden om niet-burgers uit Australië te ontvangen, maar ze zeiden dat dergelijke deals “onmiddellijk” moeten plaatsvinden.
De Groenen hebben het uitzettingsvoorstel een “Trump-achtige reisverbod” genoemd omdat het de Australische regering de bevoegdheid geeft om nieuwe visumaanvragen van landen die geen onvrijwillige verwijderingen uit Australië accepteren, te verbieden.
Meer dan 80.000 mensen zouden gedeporteerd kunnen worden
Dit zijn het aantal mensen dat gedeporteerd zou kunnen worden naar derde landen die hebben betaald om hen op te nemen, volgens het nieuwe wetsvoorstel van de Arbeidspartij, dat is vergeleken met het mislukte deportatieplan van het VK naar Rwanda.
De meerderheid van de 80.000 kon naar huis terugkeren, benadrukten de functionarissen, en duizenden van hen kozen ervoor om dat te doen. Ongeveer 4.452 personen met een doorreisvisum om hen in staat te stellen “aanvaardbare regelingen te treffen om Australië te verlaten,” 1.179 personen in immigratie- of gemeenschapsdetentie, en 246 personen die zijn vrijgelaten als gevolg van de beslissing van het hooggerechtshof dat onbepaalde immigratiedetentie illegaal is, zijn de meest waarschijnlijke doelwitten.
De Australische Mensenrechtencommissie, het Mensenrechtenrechtencentrum, de Vluchtelingenraad, de Raad van Advocaten en de VN-Hoge Commissaris voor de Vluchtelingen hebben allemaal hun tegenstand geuit.
Josephine Langbien, adjunct juridisch directeur van het Human Rights Law Centre, vertelde de Senaatscommissie dat het wetsvoorstel het mogelijk maakte om mensen die werden verwijderd van hun families te scheiden, “hen tegen hun wil naar een permanent verbanning in derde landen te sturen”.
Eerder zei de immigratiespreker van de Groenen, David Shoebridge, dat “de Albanese regering hand in hand werkt met Peter Dutton (de leider van de oppositiepartij Liberalen) om de meest extreme migratiewetgeving sinds de White Australia Policy door te voeren”.
Kon Karapanagiotidis verklaarde dat ze een beroep zullen indienen “als een kwestie van prioriteit,” en beweerde dat delen van het wetsvoorstel die avondklokken en enkelbanden zouden opleggen aan mensen die uit immigratiedetentie worden vrijgelaten een “aanval op de scheiding der machten” waren. Volgens Karapanagiotidis gaf het wetsvoorstel Australië de bevoegdheid om niet-burgers, waaronder vluchtelingen, overal ter wereld naartoe te sturen, wat het “mislukte Rwandaplan” van het VK zou repliceren.