Migratiestrategie van de EU: Uitbestedings- en Migratieovereenkomsten met Derde Landen

An overcrowded refugee boat capsizes in the Mediterranean (Photo: CSDP/EEAS flickr.com)

De Europese Unie heeft een voortdurend geschil over hoe om te gaan met migratie. Eind vorig jaar werd een nieuw migratie- en asielpact aangenomen. De overeenkomst was bedoeld als de alomvattende hervorming van het blok over de kwestie. Het riep echter enkele onbeantwoorde vragen op.

Het daaruit voortvloeiende geschil zou nu worden opgelost door de invoering van het beginsel van quotaverdeling of -betaling. Om het hoofd te bieden aan een plotselinge toename van de immigratie, voorziet de verordening inzake crisis en overmacht in een mechanisme om te zorgen voor solidariteitsmaatregelen ter ondersteuning van lidstaten die worden geconfronteerd met een uitzonderlijke toestroom van onderdanen van derde landen.

De regels hebben ook betrekking op de instrumentalisering van migranten, met name migranten uit landen als Tunesië, Turkije of India met statistisch lage acceptatiepercentages (minder dan 20 procent) zullen aan de grens worden vastgehouden in “asielcentra” die op gevangenissen lijken in een poging om irreguliere migratie in te perken en te ontmoedigen. In die centra is het doel om asielaanvragen binnen 12 weken of minder te verwerken en mensen van wie de aanvraag wordt afgewezen onmiddellijk terug te sturen – schreven we na goedkeuring van de overeenkomst.

Migratiepact nog Steeds in Uitvoering

“Moeten we samenwerken met derde landen om migratie te beheren? Mijn antwoord is volmondig ja. Dat doen we al en het is nodig om het nog meer te doen. Niemand kan migratie alleen beheren”, zei de Europese commissaris voor Binnenlandse Zaken, Ylva Johannson, dinsdag. Johannson benadrukte dat de EU actie moet ondernemen met betrekking tot de personen die momenteel op haar grondgebied verblijven.

Gelijktijdig met de hervorming heeft de Europese Unie haar inspanningen geïntensiveerd om het idee van de “externe dimensie” van migratie te versterken door op maat gemaakte akkoorden te sluiten met buurlanden, zoals Egypte, Tunesië en Mauritiana. De overeenkomst verplicht alle deelnemende landen, zoals kustwachten, om het grensbeheer te verbeteren in ruil voor een grote financiële bijdrage van de EU. Volgens de meest recente gegevens van het VN-migratieagentschap IOM werden alleen al in de eerste week van maart 521 migranten (bijna 2.000 in 2024) tegengehouden en teruggestuurd naar de Libische kust.


Italië ging vorig jaar nog een stap verder in het aanpakken van de “externe dimensie” toen het een protocol met Albanië ondertekende om jaarlijks tot 36.000 asielverzoeken in de Balkan te behandelen.

Voor migranten die door de Italiaanse autoriteiten op zee worden gered en van boord gaan in de Albanese kustplaats Shëngjin – waar twee centra op kosten van Rome zullen worden gebouwd en uitsluitend onder de Italiaanse wet zullen vallen – zal de speciale procedure van toepassing zijn. De personen die internationale bescherming genieten, zullen naar Italië worden herplaatst.

Remedie on de Mensen in Beweging te Stoppen?

Tunesië is samen met de andere Noord-Afrikaanse staten een gemeenschappelijk vertrekpunt voor asielzoekers die de kust van Europa willen bereiken, zodat ze de boten kunnen tegenhouden en uiteindelijk de migratie kunnen verminderen. En de EU betaalt graag voor hun inspanningen. Handel, investeringen en groene energie behoren tot de onderwerpen die vorig jaar in de overeenkomst met Tunis aan bod kwamen. De precieze financiële informatie is echter nog onbekend (The Guardian beweert dat het kan oplopen tot € 150 miljoen). Egypte ontvangt dit jaar 87 miljoen euro van de Europese Unie voor opsporings- en reddingsoperaties op zee en grensbewaking.

Johannson onthulde pas minder dan een week eerder de nieuwe deal met Mauritanië, die 210 miljoen euro omvat om het land te helpen migratie te beheersen en actie te ondernemen tegen mensensmokkelaars.

De overeenkomst tussen de EU en Tunesië dient als een voorproefje van wat komen gaat: Brussel wil graag overeenkomsten sluiten met andere landen in Noord-Afrika nu het dit kader heeft vastgesteld.

Zowel de EPP als de Huidige EU-baas Staan aan de Knt van Outsourcing

Voorstanders van migrantenrechten ventileerden echter hun eigen frustratie over de deal, met het argument dat de EU een oogje dichtkneep voor de slechte staat van dienst van Tunesië op het gebied van mensenrechten, evenals voor de steeds autoritairder wordende regering. Commissievoorzitter Ursula von der Leyen riep op tot een blauwdruk voor een soortgelijk partnerschap. De overeenkomst tussen Italië en Albanië werd door Von der Leyen onderschreven als een “voorbeeld van out-of-the-box denken, gebaseerd op een eerlijke verdeling van verantwoordelijkheden met derde landen”.

Nadat de centrumrechtse Europese Volkspartij (EPP) van Von der Leyen een manifest voor de EU-verkiezingen had aangenomen waarin werd opgeroepen tot overeenkomsten om ervoor te zorgen dat “iedereen die asiel aanvraagt in de EU ook kan worden overgedragen aan een veilig derde land en daar de asielprocedure kan ondergaan”, kwam het uitbestedingsdebat vorige week weer in beeld.

“Als de aanvraag wordt goedgekeurd, zal het veilige derde land de aanvrager bescherming bieden terwijl hij daar is. In het manifest staat dat “er een alomvattende contractuele overeenkomst zal worden gesloten met het veilige derde land”.

Het project deed meteen denken aan het Rwanda-plan van de Britse premier.

Het aantal verzoeken om internationale bescherming dat de EU in het voorgaande jaar ontving, steeg met 18 procent tot 1,14 miljoen. het aantal aanvragen dat een piek van zeven jaar bereikt. Volgens Johansson werd ongeveer een derde hiervan ingediend door immigranten die illegaal de EU binnenkwamen.

 

Author

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *